اگر چوب طبیعی را در برای گرما قرار داده تا استحکام و دوام آن افزایش پیدا کند اما مشتعل نشود، محصول به دست آمده چوب ترمووود نامیده می شود. پس اگر چوب را با بخار آب و گردش هوا خشک کنیم، ترموود به دست می آید. در این روش هسته داخلی چوب به دمایی بین ۱۸۵ تا ۲۲۰ درجه سانتی گراد می رسد و رطوبت آن نیز به زیر ۶ درصد کاهش پیدا می کند. در حرارت بالا زنجیرهای سلولزی شکسته شده و همین امر باعث تبخیر اسید موجود در بافت چوب می شود. اگر حشره یا حیوان کوچکی داخل چوب باشد در روش تولید ترموود از بین رفته و چوب سالم و مستحکم باقی می ماند.

این چوب یک ماده کاملاً طبیعی است و به راحتی می توان آن را بازیافت یا در طبیعت رها کرد. این محصول سازگار با محیط زیست هیچ صدمه ای به اکوسیستم اطراف وارد نمی کند و بدون استفاده از مواد شیمیایی تولید می شود.

اصلی‌ترین ویژگی‌های چوب می‌توان به قابلیت برش و کنده کاری، رنگ‌پذیری بسیار خوب، عایق صوتی و آکوستیک، عایق حرارتی و برودت، تجدید‌پذیری آن در طبیعت، مقاومت مکانیکی و خمشی زیاد، سختی زیاد و قابلیت شکل ‌پذیری آن اشاره کرد. در حال حاضر برای طراحی لوازم مختلف از یک نوع چوب به نام ترمووود استفاده می‌کنند که یک نوع چوب حرارت دیده است و علاوه بر زیبایی ظاهری مقاومت زیادی نیز دارد.